An’Ne

Kelimeyi ayırdıkça daha iyi anlıyorum anne’yi ve soruyorum kendime an ne? Her anımızda her an yanımızda olan onsuz geçen anlar ne olan?

Kimse ailesini seçemez diyorlar onlar yalan söylüyorlar,  ben bu dünyaya bin kere gelsem bin kere seni seçerim bin kere seni annem isterim, bin kere seni arkadaş edinirim, bin kere sana sır veririm, bin kere senin öğrettiğin yoldan giderim. Bin kere düşsem bin kere kalkar bin kere sana sarılırım.

Evden ne zaman ayrılırsam en çok seni ararım, bir hata yapsam ilk sana koşarım. Nisan yağmuruyla ıslanmış toprak gibi sevginle coşarım.

Öyle cahil yetiştirmişsin ki bizi imkansızı öğretmemişsin, öyle arsız yetiştirmişsin ki pes etmeyi bilmeyen; hududu olmayanlar olmuşuz, öyle korkak yetiştirmişsin ki bizi yalandan, ihanetten korkmuşuz. Öyle düzensiz yetiştirmişsin ki bizi tek düzen olmaktan da tek bir düzene bağlı kalmaktan da kaçmışız. Çok tembel yetiştirmişsin bizi mutluluğa giden kısa yolları buldukça yürümüşüz, öyle yalancı yetiştirmişsin ki bizi kötü zamanlarda kalbimizi kandırmayı bilmişiz, öyle hırçın yetiştirmişsin ki bizi önümüze gelen kalbimize girmedikçe asilenmişiz, kadere boyun eğmemişiz. Düşüncesiz yetiştirmişsin bizi, kendimizi düşünmeyi hiç öğretmemişsin. Öğrettiğin tüm güzellikler, öğretmediğin tüm kötülükler için teşekkür ederim.

Unutmadan!

Ey ana eğer evladın asuman aşkına tutulmuşsa bırak uçsun, uçması gereken kuşa gitme demediğin için teşekkür ederiz, uçamadığımız için özür dileriz. Anneler günün kutlu olsun!

Deniz SEVEN