BİZ SEÇİMİ KAYBETTİK!

OYLAR KİME OLURSA OLSUN

SONUÇLAR NE OLURSA OLSUN

BİZ SEÇİMİ KAYBETTİK!

Maalesef yaklaşık altı aydır süren yoğun bir sürecin içerisindeydik. Bir çok etken vardı bu süreçte. OHAL kalkacak mı? Dolar düşecek mi? Kim kimin ile ittifak kuracak? Meral AKŞENER 100.000 imza toplayabilecek mi? MHP, AKP ile olmasaydı baraj altı mı kalırdı? Gibi sorular ile uzun bir dönem kafamızı yorduk. Bunlar olması gereken bir durum. Hatta bilinçli bir seçmen olmak adına da güzel davranış örneği. Çünkü biz oy verdiğimiz insanları araştırmak, tanımak ve bilmek zorundayız. Kime oyumuzu verdiysek, o kişinin yaptıklarında bizimde katkımız, daha doğrusu etkinliğimiz var. İyi işlerde yapsa kötü işlerde yapsa. Ama bu demek değil ki oy verdiğin için her yaptığını iyi, her söylediğini doğru kabul edelim. En büyük sorunlarımızdan biri de bu olduğu kanaatindeyim. Bizde ki şiddetli taraftarlık duygusu, tuttuğumuz parti yada siyasi liderin yanlışını dahi doğru kabul ettirecek seviyeye getiriyor.

Konumuza gelecek olursak; “biz bu seçimi neden kaybettik?” sorusuna yanıt verelim. Bizim bu seçimi kaybetme sebebimiz, millet olarak bir bütün olamadığımızdan kaynaklı. Kim olduğunu bilmediğim, daha doğrusu dış mı iç mi kuvvetlerden olduğunu kavrayamadığım, bir el avuç avuç kin içiriyor milletimin duygularına. Bu kin parkta oynayan çocuğa da, tarlasında çapa yapan dedeye de ekiliyor, cebinde beş kuruşu olmayana da altında binlerce çalışanı olan patrona da içiriliyor. Ve toplumumuz gittikçe kutuplaşıyor. Kutuplaştıkça ayrılıyor, ayrıldıkça kahroluyor. Peki kim kazanıyor?

Gördüğüm manzara içler acısı. Geçenler de bir siyasi lider “Senin camide fotoğrafın var mı? ” diye bir soru yöneltti. Ne kadar üzüldüğümü tarif edemem. İbadet ki senin Rabbinin huzuruna çıktığın vakittir. O an da hiç bir dünya işi senin ile olmamalıdır. Camiye de namaza da fotoğraf çekinmek için değil ancak Allah’a olan kulluk borcumuzu (borç derken Rabbimizin buna ihtiyacı yoktur. Bizim bunu yerine getirmeye ihtiyacımız vardır.) yerine getirmektir. Diğer bir lider ise “Alevi ile Sünni kardeşlerimiz arasında ayrım yapılıyor, adaletsizlik oluyor” dedi. Ben bunları aklımda kaldığınca söylüyorum. Önemli olan da bu, kelimelerin yerleri değişebilir. Bu söylem ise onarımdan ziyade birer yıkımın göstergesidir. Kazanacağın yüzde bir veya ikilik bir oy için söylenen bu cümle insanların kalbine adaletsizlik , ayrımcılık gibi kin tohumu ekti. Ve Alevi kardeşlerimizde belki de kırgın bir duygu oluştu.  Peki kim kazandı?

Sosyal medya da görülen görüntüler ise içler acısı. Buradan insanların birbirini hainlikle suçladığı, Fetih surelerinin tuttuğumuz parti kafirlerle mücadele ediyormuş gibi bir düşünce ile dağıtıldığı, insanların oy verdiği pusula ile fotoğraf atıp nispet yaptığı, tabiri caiz ise bir harp meydanı var. Var bu harpte baba-oğula, dayı-yeğene savaş açmış. Buna bir örnek olarak köyümüzün derneğinin sitesinde bir partinin reklamı yapılıyor ve yorumlarda insanlar birbirine ağza alınmayacak kelimler kullanıyor. Oysa aynı köyün toprağında aynı ağaçların gölgesinde kol kolaydı bu insanlar.  Ne oldu da ayrıldı? Peki şimdi kim kazandı?

İşte bu yüzden biz seçimi kaybettik. Kazanan kim olursa olsun, Cumhurbaşkanı kim olursa olsun bir önemi yok artık. Bugün açılan yaralar, on yıl yirmi yıl sonrasına kadar kanayacak belki. Allah bir an önce birlik olmayı nasip etsin bize. Ve andolsun ki, kardeşlerimle bu kin tohumlarını ayıklamak için ellerimizi paramparça yapana kadar çalışacağız.

Emre ÖZCAN