Cemal’in Züleyha’ya Yazdığıdır

İçimde durmadan kanayan bir yara

Affet! Bu yarayı sana gösteremedim Züleyha

Her sabah martılara kahvaltı oldu etimin en işlek caddeleri

Ben sana ilmek ilmek öldüm

Sen her sabah aşkla yaşamaya durdun Züleyha

Sözlerimi gözlerime bağışladım

Kalktım iki rekat ağıt yaktım

Seni her gece sineme bağladım da

Sen kor oldun yandırdın

Pervaneler od’una yaren buldu Züleyha

En kadim günahı işledim sayende

Baktım, bakmaya bir çare bulamadan

Kanıma zerk ettiğin şifalı zehirlerden

Tuzlu ve mübarek sular damıttım

Seni düşündüm ve sonra seni düşürdüm gözlerimden

Ayağa kalkıp bana bir şarkı uzattın

Ben hala o şarkıyı dinliyorum Züleyha!

Onur ORUÇ