Karantina Karalamaları Vol-2


Hüzün gökyüzünü esir almış sevgilim
Mutsuzluk bir ayrıcalık değil artık
Ve bu buruşuk sayfa da yeterli olmayacak hissettiklerimi anlatmaya
Halbuki ben birazdan doğacak olan güneşin ardından sensizliği
Bir daha hiç başlamaması ümidiyle yeniden tüketmek isterdim
Ve az sonra açacağın gözlerine emanet etmek isterdim
Belki de yaşayacağım son günümü
Ama çaresiz tıkılı kaldık sevgilim
Bu ipe sapa gelmez yalnızlıkta
Bu yalnızlık çok yüzsüz sevgilim
Suratına tükürsen
Rahmet yağıyor diye güler yüzüne
Ki gülmesi bile çok acı sevgilim
Zaten bir gülüşü yalnızlığın
Bir de karbon salınımı cenaze arabalarının
İkisi de bu hayatı hak etmiyor
Ve ikisi de
Kullanım kılavuzu olmayan bir boşluğun
Hiçlikle kaplanması kadar tutarlı
Neyse sevgilim
Benim gitmem gerek
Konuşmam gereken insanlar var
Kendime taşeron evrende kurumsal bir sömürgeci buldum
Belki de anlatmışımdır
Sorma sızlıyor bütün enternasyonel kemiklerim
Para kazanmak gerekiyormuş öyle söylediler
Bir de malum
Sap olma derdi insanoğlunun
Asgari ücretten yontulmuş mütevazi bir baltaya
Ama sevgilim
Keşke sapı olduğum bu balta da senin kadar güzel olsaydı
Ki bu bahse girersek
İçinden çıkamayız biliyorum
Hüznüne dikkat et sevgilim
Gözyaşlarından öperim
Onur ORUÇ
